CHP Ankara'ya Neden Asılmıyor?
Bu yerel seçimler canımı çok sıkıyor. Bunun bir sürü nedeni var, hepsini saysam mı bilmiyorum. Karayalçın’ın Ankara’yı kazanması için değil de, jübile yapması için (destek anlamında) aday gösterilmesi bile yetiyor aslında. Değil mi ya… Bütün Ankaralı seçmeni kandırmanın, gaza getirmenin, dalga geçmenin ne anlamı var sanki?
Siyasetin içinde olanlar için bunun böyle olduğunun kanıtları yüzlerce, ya sadece seçmen olanlar için? Mesela bir parti borç içinde, genel merkezinin doğal gazı bile bitmiş. Genel sekreter soğuktan hasta olmuş. Tuvaletinde plastik bidonlarda sular var, altında küçük çeşmesi olanlardan. Partinin genel başkanı tuvaletten çıkınca buradan elini yıkıyor. Binanın suları kesik yani. Telefonların çoğu kapalı, herkes cep telefonu ile görüşüyor. Çalışanların sayısı zaten 10 bile değil, onlarda aylardır maaş alamıyorlar.
Bu partinin genel sekreter yardımcısı türlü kulislerle aday olmaya çalışıyor. Yoook, kendi partisinden değil öbür partiden. Hem aday olduğu yer belediye başkanlığı da değil sadece bir ilçenin belediye meclis üyeliği. Bu partinin genel başkan yardımcısı da aday olmaya çalışıyor. O da başka bir ilçeden belediye meclis üyeliğine. Sonunda bu ikisi de istedikleri emeklilik ikramiyelerini alıyorlar, ikisi de belediye meclis üyeliği adaylığı kopartıyorlar.
Canım sıkılmasın mı bunlara…
Zaten Karayalçın’ın kampanyasında hiç CHP’li üyelere rastlamıyorum. Onlar Ankara Gönüllüleri adını verdikleri bir grupla bu işi çevirmeye çalışıyorlar. Kampanya için gerekli para da verilmedi Karayalçın’a. Söylenen rakamlar öyle komik ki, kampanyada çalışanların pide-ayran parası sadece. Selim Oktar İstanbul’dan çıkıp gelmiş, kampanyanın başına geçmişti. Beşiktaş’ı böyle kazandık, burayı da kazanacağız diyordu. Buradan nasıl kaçacağını bilemedi. Karayalçın’ın proje ve siyasi ekibi 1989 model. Kimler var? Eski ASKİ Genel Müdürü (1989) Şükrü Barutçu, eski EGO Genel Müdürü (89) Cihan Altınöz, eski Belediye Genel Sekreteri (1989) Timur Erkman, eski Fen İşleri Daire Başkanı (1989) Fehmi Toptaş, eski Basın Yayın Daire Başkanı (1989) Nusret Doğruak. Say say bitmez. 1989’da doğan çocuklar şimdi oy kullanıyorlar, aradan 20 yıl geçmiş. Gerisini siz düşünün…
Aslında işin gerisi de kalmadı. CHP Genel Merkezi Çankaya, Yenimahalle, Keçiören, Etimesgut adaylarını açıkladığında Karayalçın kendisi havlu atmıştı.
Burada ilginç olanı aslında Çankaya. Neden ilginç? Çünkü bizim elimizdeki tek yer burası. AKP’nin birçok ilden bile önemli gördüğü simge bir yer. Çankaya Köşkü alındı şimdi sıra Çankaya Belediyesinde diyorlardı.
Buraya gösterilecek adayın en az Karayalçın kadar güçlü bir isim olması gerekmez miydi? Ya da Karayalçın’ın oylarını almakta zorlandığı kesimlerin oylarını alabilecek biri olsa. Mesela Ankara’da bir ilçeye bile kadın bir aday gösterilemez miydi?
Siyasetin içinde olanlar için bunun böyle olduğunun kanıtları yüzlerce, ya sadece seçmen olanlar için? Mesela bir parti borç içinde, genel merkezinin doğal gazı bile bitmiş. Genel sekreter soğuktan hasta olmuş. Tuvaletinde plastik bidonlarda sular var, altında küçük çeşmesi olanlardan. Partinin genel başkanı tuvaletten çıkınca buradan elini yıkıyor. Binanın suları kesik yani. Telefonların çoğu kapalı, herkes cep telefonu ile görüşüyor. Çalışanların sayısı zaten 10 bile değil, onlarda aylardır maaş alamıyorlar.
Bu partinin genel sekreter yardımcısı türlü kulislerle aday olmaya çalışıyor. Yoook, kendi partisinden değil öbür partiden. Hem aday olduğu yer belediye başkanlığı da değil sadece bir ilçenin belediye meclis üyeliği. Bu partinin genel başkan yardımcısı da aday olmaya çalışıyor. O da başka bir ilçeden belediye meclis üyeliğine. Sonunda bu ikisi de istedikleri emeklilik ikramiyelerini alıyorlar, ikisi de belediye meclis üyeliği adaylığı kopartıyorlar.
Canım sıkılmasın mı bunlara…
Zaten Karayalçın’ın kampanyasında hiç CHP’li üyelere rastlamıyorum. Onlar Ankara Gönüllüleri adını verdikleri bir grupla bu işi çevirmeye çalışıyorlar. Kampanya için gerekli para da verilmedi Karayalçın’a. Söylenen rakamlar öyle komik ki, kampanyada çalışanların pide-ayran parası sadece. Selim Oktar İstanbul’dan çıkıp gelmiş, kampanyanın başına geçmişti. Beşiktaş’ı böyle kazandık, burayı da kazanacağız diyordu. Buradan nasıl kaçacağını bilemedi. Karayalçın’ın proje ve siyasi ekibi 1989 model. Kimler var? Eski ASKİ Genel Müdürü (1989) Şükrü Barutçu, eski EGO Genel Müdürü (89) Cihan Altınöz, eski Belediye Genel Sekreteri (1989) Timur Erkman, eski Fen İşleri Daire Başkanı (1989) Fehmi Toptaş, eski Basın Yayın Daire Başkanı (1989) Nusret Doğruak. Say say bitmez. 1989’da doğan çocuklar şimdi oy kullanıyorlar, aradan 20 yıl geçmiş. Gerisini siz düşünün…
Aslında işin gerisi de kalmadı. CHP Genel Merkezi Çankaya, Yenimahalle, Keçiören, Etimesgut adaylarını açıkladığında Karayalçın kendisi havlu atmıştı.
Burada ilginç olanı aslında Çankaya. Neden ilginç? Çünkü bizim elimizdeki tek yer burası. AKP’nin birçok ilden bile önemli gördüğü simge bir yer. Çankaya Köşkü alındı şimdi sıra Çankaya Belediyesinde diyorlardı.
Buraya gösterilecek adayın en az Karayalçın kadar güçlü bir isim olması gerekmez miydi? Ya da Karayalçın’ın oylarını almakta zorlandığı kesimlerin oylarını alabilecek biri olsa. Mesela Ankara’da bir ilçeye bile kadın bir aday gösterilemez miydi?
Yorumlar